Αντί προλόγου και αφιερωμένο σε μερικούς «πατριώτες». Τέτοιοι είναι πολλοί επώνυμοι στην πολιτική, στα ΜΜΕ και σε άλλους χώρους της ελίτ. Αλλά και σε πραγματικούς πατριώτες και αυτών και όλων των χώρων.

Ο Αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού Σπύρος Μούλιας πήγε στο Μικρασιατικό μέτωπο και έκτοτε η τύχη του αγνοείται. Όχι μόνο παρέμεινε άταφος νεκρός, αλλά ποτέ δεν έμαθαν τα παιδιά του σε ποια (έστω στο περίπου) περιοχή σκοτώθηκε!

Άφησε πίσω του τον 10χρονο Λευτέρη και τον 12χρονο Παναγιώτη. Ο Λευτέρης γεννήθηκε το 1912 στα Πεστά Ιωαννίνων. Δηλαδή γεννήθηκε τις ημέρες (φθινόπωρο του 1912) που απελευθερώθηκαν τα Πεστά από τον τουρκικό ζυγό εκατονταετιών!

Ο αξιωματικός πατέρας του τον βάφτισε το 1913 Ελευθέριο ακριβώς γιατί ήρθε στη ζωή ταυτόχρονα με την ελευθερία.

Τα Πεστά είναι ένα από τα ηρωικά μέρη που είναι γραμμένα στα μάρμαρα δίπλα στον Αγνωστο Στρατιώτη.

Ο Ελευθέριος Μούλιας έγινε επίσης Αξιωματικός στον Ελληνικό Στρατό. Στις 28 Οκτωβρίου 1940 ήταν ανθυπολοχαγός και υπηρετούσε νυχτερινή βάρδια από 27 προς 28 Οκτωβρίου στο γραφείο του Στρατηγού Κατσιμήτρου στα Γιάννενα.

Κατά τις 03.30 χτύπησε το τηλέφωνο του Στρατηγού, ο οποίος κοιμόταν και το σήκωσε ο αξιωματικός υπηρεσίας Λευτέρης Μούλιας. Έκπληκτος άκουσε από την άλλη άκρη τον πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά να τον καλημερίζει ευγενικά και να του ζητά να ξυπνήσει άμεσα τον στρατηγό και να τον συνδέσει μαζί του «γιατί έχουμε πόλεμο»!

Διαβάστε την επιστολή-ντοκουμέντο που μας έστειλε ο αξιωματικός Σπύρος Μούλιας, εγγονός και με το ίδιο όνομα του αγνοούμενου αξιωματικού της Μικράς Ασίας και καταγράφει το άγνωστο γεγονός εκείνης της δραματικής νύχτας:

«Το Ιστορικό και Μεγάλο ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940

Συμπληρώνονται 85 χρόνια από το Ιστορικό και Μεγάλο ΟΧΙ της 28 ης
Οκτωβρίου 1940.
Με την ευκαιρία της Μεγάλης αυτής Εθνικής μας Εορτής, θα αναφερθώ στη
βραδιά της 28ης Οκτωβρίου του 1940 και συγκεκριμένα σε ένα διαχρονικό,
αναμφισβήτητο και σημαντικό γεγονός, όταν ο Ιωάννης Μεταξάς
Πρωθυπουργός της Πατρίδος μας τότε, αρνήθηκε σθεναρά να υπακούσει στο
ιταμό τελεσίγραφο που του επέδωσε την βραδιά εκείνη ο Ιταλός Πρέσβης
Γκράτσι.
Το αναμφισβήτητο και σημαντικό αυτό γεγονός, συνίσταται στο ότι
Αξιωματικός της Υπηρεσίας και Επόπτης Ασφαλείας στην 8η Μεραρχία το
βράδυ εκείνο της 28ης Οκτωβρίου του 1940 ήταν ο αδελφός του Πατέρα μου
Ελευθέριος Μούλιας, Αξιωματικός της Σχολής των Ευελπίδων Τάξεως
1938, με τον βαθμό τότε του Ανθυπολοχαγού Πεζικού.
Ο Αξιωματικός αυτός ήταν εκείνος που σήκωσε το τηλέφωνο στις 3 και 30 της
βραδιάς εκείνης, όταν ο Ιωάννης Μεταξάς Πρωθυπουργός της Πατρίδος μας,
του τηλεφώνησε και του ζήτησε να τον συνδέσει με τον Διοικητή της 8ης
Μεραρχίας Υποστράτηγο Χαράλαμπο Κατσιμήτρο. Ο Αξιωματικός αυτός
συνέδεσε τηλεφωνικά τον Ιωάννη Μεταξά με τον Διοικητή του και άκουσε την
συνομιλία των δύο ανδρών. Ο Ιωάννης Μεταξάς στην ολιγόλεπτη τηλεφωνική
επικοινωνία που είχε με τον Χαράλαμπο Κατσιμήτρο του ανήγγειλε την
απάντηση και το Μεγάλο ΟΧΙ, όταν αρνήθηκε σθεναρά να υπακούσει στο
ιταμό τελεσίγραφο για την ελεύθερη είσοδο........

© newsbreak.gr