Η προσφορά της Chevron για έρευνες σε θαλάσσια οικόπεδα νότια της Πελοποννήσου και γύρω από την Κρήτη προβάλλεται ως «μεγάλη εθνική επιτυχία». Ας είμαστε σοβαροί, δεν είναι θρίαμβος, είναι καθυστερημένη διόρθωση σφαλμάτων που έγιναν από όλες σχεδόν τις κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαπενταετίας. Και μάλιστα, δεν ξέρουμε αν πρόκειται για πλήρη διόρθωση ή για μια νέα αναβολή στο ίδιο έργο.

Μέχρι το 2011 η Ελλάδα απέφευγε να μιλήσει για ΑΟΖ, παρότι είχε υπογράψει τη Σύμβαση του ΟΗΕ από το 1982 και το θέμα είχε γίνει εθιμικό δίκαιο το 1995. Χρειάστηκε να το φέρει στη Βουλή ο Αντώνης Σαμαράς για να «σπάσει» η σιωπή. Εκείνη την ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ χλεύαζε ότι «δεν υπάρχουν κοιτάσματα», ενώ το ΠΑΣΟΚ έδειχνε διχασμένο: από τη μια ο Γιάννης Μανιάτης προχωρούσε στον καθορισμό θαλάσσιων οικοπέδων, από την άλλη η Τίνα Μπιρμπίλη έκανε τα πάντα για να μπλοκάρει την προσπάθεια.

Η αποφασιστική κίνηση έγινε το 2014. Η συγκυβέρνηση ΝΔ ΠΑΣΟΚ προκήρυξε 17 θαλάσσια τεμάχια, ανάμεσά τους και αυτά που σήμερα θέλει η Chevron. Αν το σχέδιο είχε προχωρήσει, η Ελλάδα θα μιλούσε σήμερα για εξόρυξη και όχι για «νέα» έρευνα.

Το 2015, με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, οι έρευνες........

© newsbreak.gr