Siyasetçiler, ekonomik krizle uğraşmaktan pek hazzetmezler. Neden mi? Çünkü korkarlar. Ekonomik krizi yönetmenin bedeli ağırdır. Kriz, vatandaşı küstürür, büyük oy kaybına neden olur. Ama gelin görün ki; biz siyasetçilerin sayesinde, ekonomik krizlerin bağımlısı olduk. Ve bu kriz tünelinin ucunda da ışık görülmüyor. Nasıl görülsün ki? Bizimkilerin pratiğinde hep aynı yüzeysel çözümler var. İki ileri bir geri ekonomisinde, çözüm aynı olunca, haliyle sonuçta aynı oluyor.

Türkiye, en iyimser ifade ile 5 yıldır ağır bir krizle boğuşuyor. Ancak bir çıkış yolu bulamıyoruz.

Yıllardır faiz sarkacında sallanıp duruyoruz...

Merkez Bankası, faiz indiriyor, faiz artırıyor. Çare olmuyor. Döviz kurlarını kontrol altında tutmak için milyarlarca dolar harcıyor sonuç alamıyor. Vatandaşı canından bezdirecek ağır ekonomik kararlar devreye alıyor. İşe yaramıyor. Bütçe açığını kontrol altına alamıyor.

Düşük faiz ısrarının ne kadar yıkıcı olabileceğini de yüksek faiz politikalarının sanayiyi, istihdamı nasıl bir çıkmaza soktuğunu da........

© Nefes