Canlarım, sosyal medyada (Youtube) pek çok izleyicim bana mealen:

“Dede ya sen, olmayacağını bildiğin halde en az eşitsizlik dileyen romantik bir erkek Pollyanna’sın” diyor…

Doğrudur ama bu benim için bir eksiklik değil, tam tersine onur nişanıdır…

Çünkü romantizm, geleceğe dair umudu korumak, aynı zamanda hayal etmektir…

***

Canlarım, ben de komünistler gibi çok istiyorum tam eşitlik olmasını ama…

Bunun imkânsız olduğunu da biliyorum…

Çünkü, dünya hiçbir zaman tam anlamıyla eşit olmadı…

Ama bu, adaletin hayalini kurmaktan vazgeçmemiz gerektiği anlamına gelmez...

Liberal demokrat sosyalist kimliğimle ben:

“En az eşitsizlik” diyorum…

Çünkü insanın Tanrı’ya en çok yaklaştığı an, kendi gücünü, başkasını ezmeden kullanabildiği andır…

***

Gerçek adalet, tam eşitliği değil en az eşitsizliği başarabilen aklın ürettiği adalettir zira…

Hayat bir yarış değil be........

© Nefes