"Vicdanı ile cüzdanı arasında sıkışan hakimin vereceği kararın sağlıklı olacağını düşünmek insan aklına ters düşer."

Bu sözler 1998-1999 Yargı yılı açılış töreninde Yargıtay Birinci Başkanı olan Mehmet Uygun tarafından dile getirilmişti.

Hepimiz bu sözleri “Hakimler maaşlarını artırmak istiyorlar” gibi sıradan bir yoruma indirgemiştik ama Uygun o sözlerinin devamında siyasal iktidarlara “adalet çatısı çökerse devletin de çökeceği” uyarısında bulunuyordu.

Haklıydı da...

Neticede “adalet” mülkün, yani devletin temeli değil midir?

***

Geldiğimiz noktada yargı mensuplarının maaş sorununun çözüldüğünü söyleyebilir miyiz?

Sanırım söyleyebiliriz!

(Elbette hayat pahalılığından yargı mensupları da olumsuz etkileniyorlardır, aldıkları ücretlerden tam tatmin olmuyorlardır ama) AK Parti hükümetlerinin en çok yatırım yaptığı kamu çalışanlarının yargı camiası olduğunu söylersem kim itiraz edebilir?

(Yargıtay mensuplarının Anayasa Mahkemesi’ne takılan maaş artışı sorunu da çözülse tadından yetmez).

Kamu çalışanları arasında durumları en iyi olanlar arasında yargı mensupları olmasaydı, insanlar avukatlığı, hatta bakan yardımcılığını bırakıp hâkim-savcı olur muydu?

***

Peki cüzdan kısmı büyük ölçüde hallolduysa, bizim adalet sistemimiz neden çözülmeye, hatta çökme noktasına gelmeye devam ediyor?

Neden yargının “Bağımsızlık”, “tarafsızlık”, “kürsü........

© Nefes