Türkiye’ye gelen ABD’li bir kadın turist; balıkçıları gezdi.

Balık satan esnafı yani.

Gördüğü etiketler karşısında öyle şaşırdı ki bir video çekti.

“Türk halkı, size bir sorum var. 10 yıl önce 1 dolar yaklaşık 1 TL’ye eşitti. Şimdi ise 1 dolar, 41 TL. (42 TL’ye dayandı) 600 dolar asgari ücret kazanıyorsunuz ve buradaki fiyatlar bizdeki ile aynı. Sorum şu: Buna nasıl ‘okey’ diyebiliyorsunuz?”

Tespit gibi tespit.

Soru gibi soru.

Oysa; Eski Hazine ve Maliye Bakanımız Berat Albayrak ne demişti; hemen hatırlayalım.

Bundan 6 yıl önce; kendinden emin ve alaycı bir konuşma tarzı ile şu cümleleri kurdu Albayrak:

“Dolar 10 lira olacak ya, 15 lira olacak ya. 6 liradan 7 liradan alalım dolarları he, 10-15’e satarız. Sonra ne oldu? Dolar düştü 5 liraya. Çok beklersiniz.”

Çok da beklemedik.

Tüm baskılamaya rağmen 2 yıl içinde dolar 10 lira oldu. Hatta kükremiş sel gibi bendini çiğnedi aştı!

Daha çok şey yazılabilir ama cevaba geçelim.

Buna nasıl “okey” diyebiliyoruz?

Cevap: Diyemiyoruz.

Alışverişler kredi kartı ile yapılıyor, borçla karın doyuruluyor, sonra ödenemeyen borç ile dibe vuruluyor. İsyan edenin başı yanıyor. Döngü böyle.

Konuyu çok dağıtmayayım. Turisti bunları söylemeye iteni aldım gündemime: balık fiyatlarını.

3 tarafı denizle çevrili cennet vatanda; yaz tatili yapamayanlar, denizden çıkanı da yiyemiyor.

Oysa; dualarla dileklerle, kutlamalarla “Vira bismillah” dedi balıkçılar.

Sonuç hüsran.

Detaylıca bakalım.

Önce, bir zincir markette balık tezgâhında rastladığım etiketlerin dilini yazayım:

Fiyatlar böyle.

Şaka gibi.

Hangi kameraya el sallıyoruz acaba, bir sosyal deney mi diye etrafa bakındım ne yalan söyleyeyim.

Bu kadarı da çok fazla.

Market İstinye’de.

Sarıyer’i........

© Nefes