Bir zamanlar diplomamı sadece kaybetmekten korkardım. Artık iptal edilmesinden de korkuyorum.

Önceki yazımın konusu, diplomayı yedekleme önerim tamamen benim kişisel çözümümdü. Yakınlık ve önem algımla alakalıydı. Benim de diplomam var ya… İşte İmamoğlu’nun diploması iptal edilince konuyu kendime yakın ve önemli hissettim. "Benim de diplomam iptal edilirse…" diye endişelendim. Psikolojik yani.

Kolektif sorumluluk algısı gibi sosyolojik bir hassasiyetim yoktu.

Yazım üzerine bana ulaşan değerlendirmelerden anladım ki, diploma iptali sadece benim kişisel endişem değilmiş. Yani diploması olan başka birileri de benzer endişeler taşıyormuş. Mesele, toplumsal bir travmaya dönüşmüş.

Zaten toplumsal olma hali çok sayıda bireyin bireysel hallerinin toplamından oluşmuyor mu?

***

Diplomamı hem fiziksel olarak (saklama, koruma) hem de alternatif yollarla (yedekleme) güvence altına alma şansım yok. Kilitli kutuda saklasam veya sayısal kopyasını buluta yüklesem, güvence altına almış olamam. Bu tür yöntemler belki çalınmaya veya kaybolmaya karşı çare olabilir. Ama iptal edilmesine önlem olamaz.

Diyelim ki 40 yıllık diplomayı kırk kilitli çelik kasada saklıyorum. İptal edildiğinde, 40 yıldır kasada duran sahici diplomam anında sahte olmuş olur.

Bu durumda; sahte belge bulundurmak durumunda kalmamak için, o kırk kilidin kırkını kendim açıp, içinde saklı kırk yıllık diplomamı kendi ellerimle yok etmeliyim. Yoksa sahte belge bulundurmuş olurum. Buluta yüklediğim kopyasını da hemen silmem gerekir.

Modern yöntemlerle çözüm bulma şansım yok. O yüzden ilkel atalarımızın ilkel yöntemlerine mecburuz. Stoklama ve yedekleme, insanın kıtlık, tehdit veya belirsizlik karşısında kaynakları (yiyecek, bilgi, statü, kimlik) koruma ve geleceğe........

© Muhalif