İnsan, bozulursa dünya bozulur temelinden yola çıkarak, Steven King’in aynı adlı öyküsünden yola çıkan seçki; adeta kaliteli bir ŞİİR olarak seyirciye sunuluyor.

Geçtiğimiz yıl Ralph Fiennes’in müthiş performansı (Return/Dönüş)filminde en son beyaz perdede, Homeros’u izlemiştik. Zaman içinde birbiri ile ayrılmadan var olan o dilimde, en üst kattaki oda da, tıpkı o filmde eşi olarak Julie Binoche’nin canlandırdığı Kraliçe’nin, savaştan dönen kocasını beklediği odaları gibi kapalıdır.

Orası bir sığınak, yaralarımızın merhemi belki de kendimizle yüzleşmek zorunda olduğumuz, kendiliğimizdir.

Ölmek, emekliliktir de bir nevi hayattan. Peki, hangi firma/ kurum ortalama –otuz dokuz yıl- için teşekkür eder?

Neden, teşekkürü hak edebileceğimizi. Unsurları, insani davranışları yapabilecek olanlar için sunarak açar. Dünyaya insanlık için gönderilen dört kitapta yazanların hemen hemen hepsi, yazarın isim olarak verdiği ve “Chuck’n Hayatı” üzerinde görürüz.

DÖNENLER VE DÖNDÜRENLER

Bir kolejin okul panosunda resmedilmiş, duvar yazılarından başlayarak; filmin bütününde yayılan ve insanlığın unuttuğu, dünyanın en güzel dönemlerinin müzik ve dansları ile şekillenen, muhteşem bellek tazeliği yaptırır.

Dönenler ve döndürenler, yaşam boyunca hayattaki seçimlerimizi de sunar. Dans dışında.

Bir öğretmen ve ayrılmış olduğu hastanede çalışmakta olan eşi ile birbirilerine özlem ve -konuşacak kimse kalmadı-. Artık dünyanın sonu geldi ve belki de biz dağılıyoruzdur, diyerek;

Zamansal boyutta her yıl ömürden yeni dilekler ve yeni dönüşümler için 31 Aralık gecesi tam 23.56 da şekillendiğini. Akşam esas olarak 22.30 itibari ile anın, kadersel olarak değişmeye başladığını vurgular. Öyleyse zaman nedir?

24 saat diye biliyoruz, oysa filmin temelini oluşturan diğer unsur........

© Muhalif