İçinde yaşadığımız ortamda, çeşitli olaylar meydana geliyor. Ve biz, bunları sadece seyrediyor ve belli ölçüde de tepkilerimizi ortaya koyuyoruz. Bazılarını beğeniyor, bazılarından endişe ediyor ve bazılarından da büyük ölçüde üzülüyoruz. Bütün bu davranışlarımız, kendiliğinden ve otomatik bir yapıdan mı kaynaklanıyor? Elbetteki hayır. Hiç kimse, kendi irade ve isteği dışında bir tavır ortaya koyduğunu kabul edemez. O halde, bizleri üzüntü, keder veya memnuniyete ulaştıran “kriter” nedir?

Olayları, yaşama felsefemize uyarlamak:

Birçokları olayları değerlendirme konusunda, din, kültür veya milli değerler gibi cevaplar verecektir. Yani, her toplumun kendine göre bir kriteri olmaktadır diyebiliriz. Bu doğru. Fakat, bazan bu kriter, bir toplumu da aşarak birkaç toplumu bir araya getiren, medeniyet değeri haline gelmektedir. Sonuç olarak olayları, belli değerler doğrultusunda değerlendirmek gibi bir mecburiyetimiz var.

Buna göre, çevremizde meydana gelen her olay, aslında bizim değerlendirmemiz gereken ve hatta, belli davranışlar ortaya koymamıza yol açacak “iradi tavırları” oluşturmalıdır. Çünkü, o olaydan müsbet veya menfi biz de etkilenmek veya çevremizdekileri koruma durumundayız ve sonuç olarak, o olayın zararlı sonuçlarından bizle de sorumluluk içinde hareket etmek durumundayız. Daha da önemlisi, kendimize hayat programı ve felsefesi dediğimiz o önemli çerçeveye uygun bir hale gelmesi için elimizden gelen gayreti gösterebilmeliyiz.

Fakat, her ne hikmetse; bizler,........

© Mir'at Haber