Yoktu adı-sanı, bilinmezdi namı-şanı ve 12 aydan bir aydı Ramazan; sessiz, sakin ve mütevazi. Derken yüreğine KUR’AN diye bir Nur, bir Zikir, bir Furkan ve bir Hidayet/rehber indi. Gecesini 83 yıla denk kadir-kıymeti yüce bir geceye, kendini de 11 ayın sultanı mübarek bir aya ulaştırıverdi.

Bir baktık, hayat yeni bir hayat, dünya yeni bir dünya, insan yepyeni bir insan oluvermiş. Muhteşem bir inkılap ve yepyeni bir medeniyet; RAHMET MEDENİYETİ doğmuş. Evet! Kur’an, Ramazanın anası, Ramazan, orucun anası, oruç, takvanın/duyarlılık ve sorumluluk bilincinin anası. Takva da insanın insaniyetinin anası olarak orijinal İNSAN EKSENLİ RAHMET MEDENİYETİNİ dünyaya hediye etmişti.

M.610’dan bugüne nisyan/unutkanlığı ile tescilli insana adeta; “Aman kendini, rahmetini, medeniyetini ve anaların anası Kur’an’ını unutma!”. Uyarı nöbeti için mübarek Ramazan, döner döner gelir her yıl… Nöbetine, uyarı görevine o kadar hassastır ki Ramazan, her yıl 10 gün önce gelir. Sanki bizi çok özlemiş heyecanıyla hem de …
Doğru varlığın gözbebeği insanı, Kur’an’ın, Ramazan’ın ve orucun özlemesi gerçekte Allah’ın özlemesidir. Çünkü insanda........

© Mir'at Haber