Susuşlar büyük çığlıklar barındırır. Sessiz sessiz ağlayanların içindeki fırtınalardan haberi olmaz kimselerin. Herkes, kendi dünyasının hengamesi bol bir sınav alanı olduğunu düşünür. Başka dünyalara bigâne olmak erdem kabul edilir hale geldi. ‘Gemisini kurtaran kaptan’ olmak kahramanlıkla eşdeğer oldu. Oysa böyle değildi insanlık türküsünün notaları. Hangi notaya kim nerede basarsa bassın aynı melodi çıkardı eskiden. Yaşanan kakofoninin hiçbir akort ile düzelmeyeceği günlere geldik.

Her kafadan ayrı bir sesin çıkmasını engelleyen pek çok akort ve uygulama toplumsal genlerimizde varken bu düzensizlik ve düzeysizliği ne ile açıklayabiliriz? İman, ihlas, ihsan, kardeşlik, paylaşma, diğergamlık, mücahede, karzı hasen ve en önemlisi insan olmak gibi değerler birer birer hayatımızdan silinip giderken sessiz yığınlar da terk edilmişlikle birlikte çığlık çığlığa ölümle karşı karşıya kalmışlardır. Halbuki bunların aktif olarak yaşaması ve dünyanın acılarını saracak nesillerin yol haritaları olması gerekirdi. Heyhat! Kıyamet başlamış da haberimiz olmamış. Herkes sadece nefsini, kendini düşünür olmuş.

Televizyonlar, haber siteleri ve bilinen bütün sosyal medya uygulamaları egemenlerin sesini yükseltirken sessizliğe mahkûm edilenlerin görüntülerini, haykırışlarını görmezden gelmeye devam ediyorlar. Futbol, basketbol, eurovizyon şarkı yarışması ya da her ülkenin kendine özgü yarışma ve eğlence programlarının ayrıntıları; çocukların bombalar altındaki hazin ve iç acıtıcı durumlarından artık daha fazla yer alıyor hayatın içinde. Gurme görünümlü açgözlülerin programlarını ve videolarını zevkle çekenler ve izleyenler, aylardır açlık ve susuzlukla mücadele etmek durumunda kalanlardan habersiz gelip yerleşiyor........

© Mir'at Haber