Kalabalıklar içinde giderek yalnızlaşıyoruz. Herkesin olduğu yerde kimseye ait olamamak, modern zamanların belki de en derin yorgunluğu. Ve işte böyle zamanlarda gelir bayram…

O bildik sofralar kurulur, ne konulsa lezzeti iki katına çıkaran tabaklar ortaya çıkar, eski örtüler serilir, çocukların ne giyeceği konuşulur. O sofrada oturup o anı yaşarken ne kadar özlediğimizi fark ederiz, sıcacık ve buruk hissederiz aynı anda. Ama aslında özlenen, bayram değil sadece; özlenen, ait olduğumuz o sıcak köşe…

Bayramlarımız bu yönüyle de sadece bir gelenek değildir. Onlar, ruhumuzun yeniden bağlantı........

© Mir'at Haber