Futbol sahalarında yıllardır Hristiyan futbolcular haç işaretiyle maça başlıyor; kimse rahatsız olmuyor. Ancak iş Müslüman bir gencin dua etmesine gelince, birden “gösteriş, akıl, çağdaşlık” tartışmaları başlıyor. Demek ki sorun inançta değil; inancı kimin ifade ettiğindedir.

Futbolu tribünden izleyen biri değilim; sahayı içeriden tanıyan biriyim. Bu oyunu ekran başında değil, saha kenarında, soyunma odasının nabzında ve çimin üzerindeki ter kokusunda öğrendim. Futbol benim için yalnızca seyir değil, yaşayarak edinilmiş bir tecrübedir. Almanya’da bulunduğum yıllar boyunca Türk takımlarında yöneticilik yaptım; yani futbola dışarıdan bakan değil, oyunun mutfağını bilen biriyim. Bu yüzden bugün Kenan Yıldız üzerinden koparılan tartışmanın futbolla ilgisinin olmadığını; kültürel ve kimliksel bir rahatsızlığın dışa vurumu olduğunu görüyorum.

Fotoğraf nettir:

Yıllardır Batılı ve Latin Amerikalı futbolcular sahaya çıkarken istavroz çıkarıyor.

Ne “gösteriş” deniyor,

ne “akıl dışılık”,

ne “sahada yeri yok” deniyor.

Ama iş Müslüman bir futbolcu el açıp dua edince:

• “Dini gösteriş yapıyor”

• “Futbol akılla kazanılır”

• “Bu........

© Milli Gazete