Son zamanlarda siyaset sahnesi adeta bir atış poligonuna dönmüş durumda. Herkes hedef tahtasına kendi vicdanını yerleştiriyor, kurşunlarını da kamuoyu önünde sıkıyor. Kimi Gazze için gözyaşı döküyor, kimi İsrail’e destek vererek “devlet aklı” dersi veriyor. Biri valizini kendi taşıyor diye alkışlanıyor, diğeri özel uçaktan indiği için eleştiriliyor. Ama sonunda hiçbirinin yaptığı, dünyada akan kanı durdurmuyor.

Ahmet Hakan, Almanya Başbakanı Merz’in Türkiye gezisiyle ilgili bir yazı kaleme almış. “Valizini kendi taşımış, aman da aman!” diyerek alay ediyor ve asıl önemli olanın insanlık olduğunu söylüyor. Haklı bir tespit gibi duruyor; fakat bu cümlelerin de bir süredir aynı sahnede oynanan bir vicdan tiyatrosunun parçasına dönüştüğünü görmek gerekiyor. Çünkü bu çağda kimse artık samimi değil, herkes kendi rolünü oynuyor.

Birileri İsrail’e destek açıklaması yapıyor; birileri de Filistin için dua paylaşımı yapıyor. Gazze’de çocuklar açlıktan ölürken, Avrupa’da kahve fincanlarının kenarında “barış” kelimesi süsleniyor. Bir yanda bombalanan evlerin enkazı, diğer yanda diplomatik salonlarda verilen pozlar var. Biri “insanlık için üzülüyorum” diyor, öteki “devlet aklı gereği yanındayız” diyor. Sonuç?........

© Milli Gazete