Önceki yazılarla birlikte okunmasını tavsiye ederek kaldığımız yerden devam...

Evet, bizden önceki nesillerin ‘yol arkadaşı’, bizim ve bizden sonraki nesillerin ‘büyük ağabeyi’ veya Mehmet Tekelioğlu arkadaşımızın tanımlamasıyla “Bir Allah Dostu Ahmed Tahir Satoğlu” vefat etti ama O’nunla tanışıp görüşen maddî manevî varlığından istifade eden nesillerin gönlünde yaşamaya devam ediyor/edecek diye şehadet ediyorum…

‘Bu yazıyı yazmaya başladığımda başlığını bile koymakta zorlandım’ diyerek başlamıştım birinci yazıma; O’nu gerçek anlamda anlatabilip yazmakta hâlâ zorlanıyorum ama biraz dostlarla yaptığım paylaşımlar, biraz da duygularım sayesinde devam edebiliyorum…

O’nu yazıp anlatabilmekte zorlanmamın iki önemli sebebi var.

Birincisi; bu ‘vefat’ aynı zamanda son yıllarda peş peşe vefat eden önce babam, sonra annem, bilahare kız kardeşim ile diğer büyüklerimin vefatlarını (başta Necmettin Erbakan ve Süleyman Karagülle ile diğerlerini) hatırlatması ve hüzünlendirmesi oldu…

İkincisi; O’nun yani Ahmed Tahir Satoğlu ağabeyimin ruhumda bıraktığı maddî manevî tesirinin benzersiz olması sebebiyle yazılıp anlatılamayacak kadar etkilenmiş olmamdır diyor ve ‘Allah........

© Milli Gazete