Trabzon denince aklıma cevval kızları gelir.

Sanat tarihinde Candan Nemlioğlu, edebiyatta Nazan Bekiroğlu, siyaset biliminde Nuray Mert.

Hepsi akademisyen ve aynı zamanda sahalarında çok iyi bir kalem üstadıdırlar.

Nuray Mert’i tanıdığımda 90’lı yıllardı.

İslamcılar yeni yeni siyasi arenada palazlanmaktaydı.

Lakin başlarında irtica kılıcı sallanmakta, kimi kesip doğrayacağı meçhuldü.

Medya, siyaset ve yargı mensuplarının irtica kılıflı pusularını, allayıp pullamaktaydı.

Zaten ülkenin makûs talihi idi, son yüzyılın seküler kesimi, halkı öcü olarak gösterip elinden ekmeğini almış fazlasıyla semirmişti.

28 Şubat 1997 post modern darbe ile muratlarına ermişler, Refah-Yol Hükümeti’ni düşürüp partiyi kapatacak kadar zafer kazanmışlardı.

Siyasilerden hınçlarını çıkarmışlardı lakin en fazla rahatsız oldukları kesim sivil halktı; üniversiteye giden örtülü kızlar, şalelerine saldıran düşmanlardı.

Onlara da yasak getirip okullarından, işlerinden atmışlar, temizliği tamamlamışlardı.

Nuray Mert’i Marmara Üniversitesi Ortadoğu ve İslam Ülkeleri Enstitüsü’nde yüksek lisans yaparken tanımıştım. Tıpkı soyadı gibi mert bir insandı. Öğrencilerine birikimi ile çok fazla değer katan bir hoca idi. Benden önce eşim Fahrettin Gün, onun öğrencisi olmuştu. Ertesi yıl yeni doğmuş bebeğimi eşime bırakarak yüksek lisansa başladığımda Nuray hocanın bilgi ve birikimlerini yakinen müşahede ettim. Yüksek lisans tezimi okumuş ve bazı hüküm cümlelerini çıkarmamı istemişti.

O yıllarda kamplaşma had safhada, irtica yaygaraları........

© Milli Gazete