Yine de vahşeti yansıtan bir başlık değil.

Mezarlık medeniyetin ölçütü,

Demir parmaklıklar arasında, çiçekler içerisinde mermer kabirleri, düzenli mimarisiyle kabristan, bir şehrin en zengin anı müzesi.

Oysa Gazze, bu mimari gereksinimden de yoksun.

Halkın taşında ismi yazan bir mezarı bile olamadı.

Trajedi toplu mezarlarla da sınırlı kalmadı.

Şehitlerin sayısı 35 bine yaklaştı, kayıplar had safhada.

Hangi inşaatın, hangi yolun asfaltına karıştığı meçhul.

Geçen gün bir gazeteci; arkadaşının çürümüş, toprağa karışmış cesedini buldu, bir bahçe kapısı gerisinde.

Ekimden bu yana 3. mevsime gelindi.

Cesedin üzerine yağmurlar yağmış, ağaçlar yapraklarını dökmüş, toprakla neredeyse karışmıştı.

İnsanlar bir zamanlar iftar açtıkları, aileleri ile toplandıkları ağaçları altında, gül bahçelerinde; defnedenleri olmadan ayrıldılar bu dünyadan.

Mutluluk yuvası evlerinin bombalarla yıkılması ile ne çocukları kaldı, ne eşleri.

Bütün bu facialara karşın,

Bir milletin toptan alçakça soykırıma uğradığı gerçeğine rağmen.

Kalleş kimyasal bombaların çocukları bin parçaya........

© Milli Gazete