Radyoyu dinlemeye, gazete okumaya başladığım 1960 yılından beri gücüm oranında ülkemizde ve bütün dünyada olup bitenleri takip etmeye çalışıyorum.

Çin zulmü altında inleyen Doğu Türkistan, (SSCB) Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği altında zulmün her türlüsü uygulanan bütün Türk Cumhuriyetleri ve İslam dininden olmayan mazlum halklar, Rus Amerikan ittifakı altında harap olan Afganistan, Sırp AB iş birliğiyle katliam uygulanan Bosna, ABD ve Filipinler işkencehanelerinden geçirilen Moro Müslümanları, Hindistan zulmü altında zor nefes alan Keşmir, Rus baskısı altında Çeçenistan, ABD ve AB iş birliğiyle dağıtılan Irak, Suriye ve Gazze’de her an her saat, her gün, her sene devam eden katliamlar, sürgünler, bombalamalar sürerken kendime hep şunu sordum:

Gözleri patlak ve gömgök, kafası çatlak, kızıl saçlı bir eşkıya devlet başı beni, eşimi ve altı çocuğumu işkencehanesine kapatsa ve bana iki seçenek sunsa,

Seçeneklerden biri, “Bizim kriterlerimizi, Allah’ın hükmüne tercih edeceksin,

Bize kul ve köle olacaksın ve bizim artıklarımızla kemik yalayarak geçinip gideceksin veya boğazında altın halka takılı tasman olacak ve iğdiş edilmiş krallar gibi hayat yaşayacaksın,”

İkinci seçenek, “Eğer köleliğimizi kabul etmezsen şekil Gazze’de olduğu gibi, önce bombalarla evinizi başınıza yıkacağız.

Sağ kalanlara kurşun israfı yapmamak için açlığa mahkûm edeceğiz.

Gıdasızlıktan hastalananlar tedavi olamasın diye hastaneleri yerle bir edeceğiz,

Evlerde tedaviyi engellemek için ilaç girişini de yasaklayacağız ve sen gözlerinin önünde çocuklarının ölmesini seyredeceksin veya onların gözlerinin önünde sırayla siz öleceksiniz” deseler ne yaparım sorusuna, “65 yıldır hep onlardan korkarak ama Allah’tan daha fazla korkarak ailemin iman üzere ölmesini, bu dünyada hiçbir üniversitenin veremeyeceği şehadetnameyi gönlünde ve dilinde taşıyarak değiştirilemeyen eceline doğru İslami çizgide yürümesini tercih ederim” dedim ama........

© Milli Gazete