İnsanın bütün davranışları içinin dışına yansımasıdır.

Mutlu hali de, mutsuz hali de,

Umutlu hali de umutsuz hali de,

Sağlıklı hali de hasta hali de dıştan görünür.

Aklımızdan geçeni dille söyleyerek veya elle yazarak dışa çıkarırız ama gözler de bir şeyler söyler.

“İmzanızı gönderin karakterinizi söy­leyelim” diyenler, bu çizgiden mana çıkaranlardırlar.

Tefsir sahibi Maverdi, (972-1058),

“Hat/Çizgi, her ne kadar elle ortaya çıksa da o, ruhun hendesesidir” sözünü nakleder. (Edebü’d-dünya ve Din, 1/62)

Meselâ cumhuriyetten beri binalar yapılmıştır bu memle­kette, ama turist gelince Süleymaniye’yi seyrediyor ve hay­ranlıkla bakıyor.

Cumhuriyetten beri yapılmış binalar var, kültür sarayı var ama kültür sarayına gidip bakan yok.

“Batıda bun­ların daha güzelleri var” diyor turist de vatandaş da.

Mimar Sinan’ın içiyle bugünkü mimar profesörün içi aynı değil.

Bu yüzdendir ki, İslam âlimleri, içimiz güzel olsun diye tabiatı çiçeklerle, böceklerle, dağlarla, denizlerle donatan Rabbimiz, bizim de içimizi ve dışımızı süslemek için ayetler indirmiş, bunlarla içinizi ve dışınızı temizleyip süsleyin anlamında ayetler indirmiş.

Sevgili Peygamberimiz de o ayetleri hayatımıza nasıl uygulayacağımızı göstermiş.

Topyekûn İs­lâm’ı yaşamak istiyorsak, bütün farz, vacip sünnetlere sarılmak gerekir. Sünnette basit olanı yoktur. Camiden çıkarken adımınızı nasıl atacağınızdan, evinizde yatağınıza nasıl yatacağınıza kadar, sünneti seniyyeye bağlı kalırsak, kendimize çeki düzen........

© Milli Gazete