Okuma yazması olmayan babam, benim daha ilkokula bile gitmediğim zamanda, akşam gaz lambasının ışığında, uzun gece sohbetlerinde anlatmıştı:

“Askerlik yaşına gelince askere giden bir delikanlı, evlendiği eşini bırakır gider.

İki sene yani 720 gün sonra askerden döner.

Bir gün askerlik hatıralarını anlattıktan sonra eşine, “Seni rahatsız eden oldu mu?” diye sorar.

Eşi de, “Sen gittikten epey zaman sonra bir gece, evimizin kapısına yaklaşan bir ayak sesi duydum. Korkarak beklemeye başladım. Epey zaman sonra o ayak sesinin geri gitmeye başladığını hissettim. Başka hiçbir şey olmadı” demiş.

Adam, içinden, “Çalma kapısını, çalarlar kapını” atasözünü hatırlamış.

O da yalnız yaşayan bir kadına tecavüz için gidip içeri girmeden geri döndüğünü ve o dönüşle kendi namusunu koruduğunu hatırlamış.

Bu atasözümüzün mü önce söylendiğini, yoksa Arapçası “men dakka dukka” olan Arap atasözünün mü olduğunu ben bilmiyorum ama Rabbimiz, İsrail oğulları olan Yahudilere:

وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ لَا تَسْفِكُونَ دِمَاءَكُمْ وَلَا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ

“Hani sizden, kanınızı dökmeyin ve nüfusunuzu yurdunuzdan çıkarmayın, diye söz almıştık da, sonra siz de bu sözü onaylamıştınız. Ve hâlâ siz şahitlik ediyorsunuz.

ثُمَّ أَنْتُمْ هَؤُلَاءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَكُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِيقًا مِنْكُمْ مِنْ دِيَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيْهِمْ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِنْ يَأْتُوكُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنْكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ

Sonra siz kendinizi öldürüyorsunuz, sizden........

© Milli Gazete