Yaz aylarında gezdiğim yerlerde ve çevresindeki dostları teker teker görmeyi ve bazı yerlerde hepsini bir arada toplayıp görüşmeyi de yapıyorum.

Üç mücahit ilkokul öğretmeninin el ele verip küçük bir ilçede nasıl hizmet yaptığını size yazmıştım.

Bu yaz, o üç öğretmenden birini halk pazarında satış yapıp evine katkı sağlarken gördüm.

Diğer öğretmeni sorunca, “Ali Rıza, o köye yerleşti. Yazın kendi köyünde yaylakta, kışın yeni köyünde kışlakta kalır.

O köyün yediden yetmişe hepsini beş vakit namazlı yaptı.

Kalkınmalarında, bağ ve bahçelerinde onlara öncülük yaptı, durumları düzeldi” dedi. “Selam söyle” dedim, ayrıldım.

Siz okurlarım o öğretmenin adını biliyorsunuz.

01/01/2003 tarihinde “Ali Rıza öğretmen” başlığında şöyle anlatmıştım:

“Ali Rıza öğretmen, şehre yaya yürüyüşle bir saatlik uzaklıktaki otuz haneli köyün tek öğretmeni idi. Tek sınıfta beş sınıfa öğretmenlik yapıyordu. Ben de köyümde tek sınıfta tek öğretmenle ilk öğrenimimi tamamlamıştım.

Ali Rıza öğretmenin okulundan mezun olanlar şehrin en başarılı öğrencisi olurlardı.

Köy uzak ve okulun fiziki şartları kötü olmasa şehrin ileri gelenleri çocuklarını o okula göndereceklerdi ama olmuyordu.

Öğretmeni şehre almak istiyorlardı ama öğretmen hakkında iki yıl önce bir şikâyet olmuştu.

Öğretmen günlük ders programı bittikten sonra öğrencilere Kur’an okumasını da öğretiyordu.

Şikâyet üzerine ilin başka bir köyüne gönderilmiş, bir sene orada kaldıktan sonra köylüler, vilayete giderek öğretmenlerinin geri gelmesini sağlamışlardı.

Köyün imamı olmadığı için namazlarını kıldırıveriyor. Radyo, traktör, motor gibi teknik aletleri bozulduğunda tamir ediveriyor, ücret almıyor.

Düğün evinde en iyi türküyü o söyler, ölü evinde en iyi mevlidi o okur ama ücret........

© Milli Gazete