Ülkeleri yönetenlerin gaflet içinde olmaları, o ülkeler için son derece tehlikelidir. Çünkü gafil, pişmiş aşa su katar. Ayrıca, gafil kuşun avcısı çok olur. Gafil baş, her zaman düşmana aş olur. Onun için bilhassa da yöneticiler hâb-ı gafletten uzak durmalı, işinde temkinli hareket etmelidir. Uyanmayı ölüm anına ertelemek, aklın alacağı iş değildir.

Yunus Emre der ki:

Ömür bahçesinin gülü solmadan

Uyan ey gözlerim gafletten uyan

Çünkü: “Men tâle gafletehu zâle devletehu.” Yani gafleti derin ve uzun olanın, devleti yok olur. Temkinli davranmayanların akıbeti hüsrandır. Günlük programlar yapılmadan yola koyulmak, zaman kaybıdır. İşin içine bir de gaflet dâhil olursa işler karışır, semeresiz kalır.

Gaflet içinde olanların elinde, sahil-i selamete ulaşılamaz. Çünkü gafil, analiz gücü zayıf olan insandır. İşlerinde aksamalar olur, geleceğini teminat altına alamaz. Bundan dolayı da gafil gezen, şaşkın olur. Telaş meslek haline gelir, çözüm yerine meseleler ziyadeleşir. O zaman gafil olanlar uyansa bile, tevlit etmiş olduğu zararları önleyemez.

Bu sebeple denir ki:

Gözünü aç, uykudan uyan

Kalır yolda, (gaflet içinde) çok uyuyan.

Bir halk türküsünde de........

© Milli Gazete