​1950’den beri ülkemiz siyasetinin içindeyiz. 2002’den itibaren uzun zaman, birbirine yakası açılmamış hakaretler yağdıran Sayın Devlet Bahçeli ile Sayın Tayyip Erdoğan’ı gördük. Buna rağmen, son dönemde de hükümet ortağı olarak bir arada olduklarını aynel yakin görüyoruz. Yani birbirlerine yaptıkları tüm hakaretler unutulmuşçasına, kuzu sarması gibi hükümeti sürdürmektedirler.

​Malum, Sayın Bahçeli’nin yaptığı hakaretler yenilir, yutulur gibi değildi. Buna rağmen Sayın Bahçeli’nin, Sayın Erdoğan’ın himayesine girdiğini görüyoruz. 1950’den son dönemlere kadar birbirine galiz hakaretler yağdıran genel başkanlar görmedik. Çünkü eski genel başkanlar siyaseti edep ölçüleri içinde icra ettiler. Birbirlerine asla hakaret etmediler, saygıda da kusur etmediler.

​Ne Menderes, ne Süleyman Demirel, ne Bülent Ecevit, ne Alparslan Türkeş, ne Necmettin Erbakan ve ne de Mesut Yılmaz, Tansu Çiller dönemleri içinde, hiçbir genel başkanın bu ikili kadar birbirine hakaret ettiği görülmemiştir. Adı geçen genel başkanlar konuşmalarında sayın ve muhteremsiz söz sarf etmemişlerdir. Ama siyasetin bu nezaket kurallarını, Bahçeli ve Erdoğan yerle bir etmiştir. Maalesef hakaret etmeyi marifet sayan bu iki genel başkanın, hâlâ bir arada hükümet etmeleri şaşılacak iştir. Maalesef bu ikili, siyasi nezaketi bir tarafa iterek, sokak ağzı ile konuşmayı marifet saydılar. Milletimiz de bu horoz dövüşünü uzun müddet seyretti.

​Hemen belirtelim ki Sayın Bahçeli’nin, Sayın Tayyip........

© Milli Gazete