Bismillahirrahmanirrahim

Âlemlerin Rabbi, Rahman ve Rahim olan Allah’a hamt, Peygamberimize, âline ve sahabelerine salât ve selam ederiz.

Biz Milli Görüşçüyüz. Davamız İslam’dır, hak davadır ve tek davadır. Gayesi İslam olmayanın davası batıl olur. İslam’ı dava edinenler, hakkı üstün tutarlar, nefislerini terbiye ederler, materyalist değil maneviyatçı olurlar. Müminler; adaleti esas alan, adil bir düzen kurmak için tek bir ümmet olurlar. Tek bir ümmet olmak demek, “inananlar kardeştir” esasına hakikaten bağlanmak, kardeşlik hukukuna samimi bir şekilde riayet etmek, diğerine karşı özel hesap gütmemektir. Erbakan Hocamız diyor ki: “Bizim davamızda kimse kendi için yasamaz, herkes kardeşi için yasar. Menfaati öldürmenin en kolay yolu budur.” Biz, Milli Görüşçüler, emrolunduğumuz gibi İslam’a teslim olmakla mükellefiz. Biz dava kardeşlerimize karşı “arkadaş savar” olamayız. Erbakan Hoca’mız diyor ki: “Namaz dinin direği cihat ise zirvesidir. Biz siyaset değil cihat yapıyoruz. Müslüman hakkin hâkimiyeti için motor, şerrin yok olması için fren olma görevlisidir. Hakk’ı üstün tutmak her zaman saadet getirir.Milli Görüş; bu milletin inancıdır, tarihidir, kimliğidir, ruh köküdür. İman varsa imkânda vardır, Milli Görüşçü asla vazgeçmez.” Biz Medine’de okurken, Sivas’ın meczuplarından Hacı Bülbül diye maruf bir zat, zaman zaman Medine’ye gelir ve orada bir müddet kalır, Sivas’a geri dönerdi. Hacı Bülbül, Erzurumlu Hattat Mustafa Hocamızın da sevdiği zatlardan biriydi. O zamanlar, Sami Efendi de Medine’de damadının evinde kalıyordu. Gecenin bir vaktinde Hacı Bülbül, Sami Efendiyi ziyarete gider. Kapıyı çalar, damadı ile Hacı Bülbül arasında, her iki taraf açısından da haklı gerekçeleri olan tatsız bir diyalog geçer. Bu diyalogdan sonra Hacı Bülbül gönlü kırık bir şekilde Sami Efendiyle görüşemeden geri döner. Aynı zamanda Hacı Bülbül, babam Kiraz Hocanın da iyi bir dostu idi. Ertesi akşam, Hattat hocamızın dersinde........

© Milli Gazete