Asrın işareti, parmak ya da el marifetiyle hayvan figürü şeklinde bir şeyler yapmaktır. Bunu yapmaktan maksat ırka, ırsa, etnik kökene uygun bir sembol bulmaktır. İşaretsiz olmaz. İşaretler, semboller, simgeler bir milletin ne kadar güçlü, mühim, acayip, böyle transandantal, aşkın bir şey olduğunu gösterir. Sembol kartal, şahin, atmaca ve benzeri kuş cinsinden olabileceği gibi bir başka hayvan türünün cinsleri arasından da seçilebilir. Lakin ille de hayvan türünden olması gerekir. Bu milletlerin tercihine bırakılamaz. Nitekim Fransızlığın sembolü olarak dinozor cinsinden horoz, Rusluğun sembolü olarak bildiğin ayı seçilir, bu güzide hayvanlar sembol olarak bir başka millete bırakılmaz. Sonra bu sembol hayvanlar üstüne deyişler, özdeyişler, atasözleri falan uydurmak gerekir. Mesela bahtsız bedevi ile kutup ayısının çöl macerası cümle cihanın malumudur. Yine aç ayının halaya katılamayacağı, mümkünse onu doyurmak gerektiği söylenir. Horozun vefat ettiğinde çöplük sebebiyle gözlerinin açık kalacağına dair rivayet de sahihtir. Vakitsiz öten horozun akıbeti hakkında hüküm vermek içinse Denizli civarında vakit namazlarına dikkat ederek bir müddet ikamet gerektiği öylesine bir kuruntudur.

Mecburiyet olmasa da mevcudiyetin ve istikbalin yegâne temeline müstenit her millet için bir sembol gerekir. Sembol mesela bir at kafası olabilir. Bir elin tüm parmakları ‘mis gibi olmuş’ dercesine birleştirilip dik tutulunca kulaksız bir at kafası figürüne benzer. Gerçi öylesi dinozor........

© Milli Gazete