Bizim dinimiz, inancımızı ilk önce evlerimize hâkim kılmayı, tebliğe, davete ve örnekliğe ilk önce evlerimizden başlamayı emreden bir din olduğu gibi iyilikte, cömertlik ve infakta da ilk önce evlerimizden ve ailelerimizden başlamayı emreden bir dindir.

Efendimiz (S.A.V.) bir gün sadaka vermenin, infakın ve cömertliğin öneminden o kadar bahsetti ki, orada bulunan herkes bir şey vermek istedi. Herkesin bir şeyler verdiğini gören ve yeni Müslüman olmuş bir bedevi de mecburen kendisini bir şeyler vermek zorunda hissetti. Çok fazla bir şey vermek istemediği için de Efendimize (S.A.V.), “Benim sadece bir dinarım var ya Rasûlallah” dedi. Efendimiz (S.A.V.), “O zaman onu kendine tasadduk et” dedi. Yani kendine harcadığının da bir sadaka olarak yazılacağını söyledi.

Bu durum, adamın çok hoşuna gitti. Peki, “Ya Rasûlallah ya bir dinarım daha varsa” dedi. Efendimiz (S.A.V.) tebessüm ederek, “O zaman onu da çocuklarına tasadduk” et dedi. Bu durum adamı daha da sevindirdi. Çünkü hem parasını kendine ve ailesine harcıyor hem de sadaka sevabı elde ediyordu. Bu durum onun hem yeni gönderilen dine hem de Peygamberimize........

© Milli Gazete