Bu hafta dünya kamuoyu üç ayrı önemli seçim sonucuna şahitlik etti. İngiltere, İran ve Fransa’da yapılan başkanlık seçimleri büyük bir ilgiyle takip edildi.

Bu üç seçim sonucunu bu denli ilgiye mazhar kılan ise hiç kuşkusuz ülke kamuoylarında iktidar partilerine karşı oluşan “değişim” talebinin seçim sonuçlarını etkilemesi oldu.

Seçim sonuçlarının verdiği mesajları anlamak bakımından öne çıkan hususlara kısaca değinmekte yarar var.

Bunlardan birincisi; uzunca süredir iktidarda bulunan merkez muhafazakar siyasetin ciddi ölçüde kan kaybettiği açıkça görülmüş oldu. Artık muhafazakar siyasetin şapkasını önüne alıp seçmen desteğini niçin kaybettiğine dair ciddi sorgulama dönemine girmesi kaçınılmaz hale geldi.

Bu sorgulamanın yapılması bir diğer önemli mesajla yakından ilintili. Zira aslında iktidar karşısında esaslı bir politika değişikliği vaadinde bulunmayan muhalefete, şimdilik geçici nitelikte, önemli bir fırsat sundu seçmenler.

Örneğin göç politikasında Ruanda planına karşı çıkan İşçi Partisi’nin İngiltere’nin göç sorununun nasıl çözeceğine dair belirgin bir planı seçim döneminde ortaya konulmuş değil. Sorunu söylüyor ama nasıl çözeceğini anlatmıyor. Bu bir strateji de olabilir, hazırlıksızlık emaresi de olabilir. Ama seçmenler yine de İşçi Partisi’ne adeta avans vererek umudu satın almayı tercih........

© Milli Gazete