Hepimizin dünyada aradığı şey, “güzel” bir hayat değil mi? Kur’an-ı Kerim hayat rehberi olarak, bunun yolunu/yöntemini, adresini bildirilmiştir. ( Nahl/97,112) Mutluluk/ huzur/saadet; İslam’ın dışındaki düzenlerde yok; servette, makamda/sarayda, şöhrette yok. Yeri, kalptir. Başka organlarda/ yerde de değildir.. O halde, onu, kalbimizde arayalım...

Camiden, kiliseden, havradan meyhaneye; alışveriş merkezinden stadyuma, sahneye... Her mekânda, her zaman, farklı adreslerde aradığımız, gerçekte “mutluluk” denen şeye ulaşabilmektir. Servet, şöhret, makam vb nimetler, birer fitne/ sınav aracı olarak, genellikle mutluluk için, araç yerine ona engeller olarak önümüzde durmaktadır.

İçinde; dünya, riyaset sarhoşluğu/kin, haset (kıskançlık), hırs, kibir vb. hastalıklar bulunan kalpte HUZUR olabilir mi?

“Kalplerin huzuru; ancak Allah’ı (C.C.) anmak ve O’na (C.C.) itaatle mümkündür.” (R’ad/28). ”( Günahlardan) Arınan, Rabbini anarak, namaz kılan mutluluğa ermiştir.” (A’la/14-15). “Nefsini arındıran kurtulmuştur..Günahlara gömen de zarar etmiştir.”( Şems/9-10)

"Herkesin kendi görüşünü beğendiği; sevginin/merhametin, emniyet/güven, iffet ve helal kazancın çok az kaldığı ahir zamandayız.” (S.A.V.) Her çeşit sıkıntılarla bunalımda ve şaşkın durumdayız. Bu ürkütücü görüntümüzün, isyanlarımız nedeniyle olduğunu( Şura/30,Rum/41) bilmemiz ve toptan istiğfar ve tevbe etmemiz gerektiği ( Nur/31,Hud/3) halde, zulümlerimiz giderek çoğalıyor. Bu, daha büyük belalara davetiyedir. Dinimizin temelinde; merhamet/sevgi adalet, doğruluk varken/ "mümin" kavramı içinde inançla birlikte " sevgi ve güven" anlamları da varken/ güzel ahlakla, sahih iman iç- içe ve birlikte, doğrudan birbiriyle ilişkili iken (S.A.V.), acilen istiğfarlarla yeniden iman etmeye/imanlarımızı yenilemeye/ düzeltmeye (Nisa/136), yeniden " toptan Müslümanlaşmaya" ( Bakara/208) ihtiyacımız yok mudur?

Keremi sınırsız olan Rabbimizin "tevbe" kapısı, vefat öncesine........

© Milli Gazete