Her sabahımız yeniden ışıyarak başlıyor. Gözlerimizi açtığımızda bir loşluk var. Giderek aydınlanmaya devam eder. Gün doğmadan zorunlu görevlerimizi yerine getiririz, ellerimizi açar, niyazda bulunuruz. Yeni günümüzün daha iyi, daha hayırlı ve güzel olmasını dileriz. Evimizin eşiğinden ilk adımımızı atarken güne eylemlerimizle başlangıç yaparız. Rızıklarımızın peşinden koşarız. İşlerimiz var, yapacaklarımız bizi bekliyor. Bunlar güzel başlangıçlar olsun diyedir.

Eski zamanları yaşamıyoruz. Gözlerimizi açar açmaz neler olup bittiğini o andan itibaren öğrenmeye başlıyoruz. Dünden ve öncekilerden başlayan biriken kimi acılarla uykularımızı kaçıran, bizlere acı çektiren, karabasanlar gibi üzerimize çökenler var. Huzurlu değiliz. Çünkü insanlık dört bir yanda acılar çekiyor. Çektirenler, onlara doğrudan ve dolaylı olarak yardım edenlerin olduğu bir dünyadayız. Bir de hiçbir şey yokmuş gibi bakıp geçenler, görmeyenler, tınmayanları hesaba katarsak.

Her şeyin ayan beyan olduğu şu zamanda insanlığın duyularının köreldiği, insan dışı bir varlığa dönüştüğü de günümüzün gerçeği. İdeolojiler, ideolojik çatışmalar yok. Ülkelerini ve insanlığı kurtaracak bir ülkü hemen hiç yok. Duyarsızlığın sağırlığı insanın insan olma ötesinde, sıradan bir........

© Milli Gazete