Üstad Sezi Karakoç’un şiir toplamının adı: “Gün Doğmadan”. Bu, “Gün doğmadan neler doğar” deyiminden doğma. Müslümanların ve insanlığın iyice sindiği, kabuğuna çekildiği, eli kolu bağlı olduğu bir zamanda İran’ın direniş ve çıkışı yeni bir başlangıç ve umut oldu. Önceki yazımızda, “Bu direniş başarılı olmasa bile yeni bir başlangıç yapmış olması önemli” demiştik. İnsanlığın umudunu yeşerten bir başlangıç. Kafası karışık olan, suya sabuna dokunmayan, bunu bahane düşünen önemli bir kesim vardı ve baskındı.

Emperyalizm hedef aldığı bir yeri, sonuca varmadan bırakmak istemiyor. Bunun çeşitli yollarını dener. Her türlü çılgınlığı bile yapar. Geçmiş zamanlar bunun örnekleriyle dolu.

Bugün için Müslümanların birlik oluşu sadece kendileri için değil, mazlum hemen bütün topluluklar için önemlidir.

İnsanlık insan olarak kardeşimizdir. Her mazlum, yalnız kimsesiz halklar ve insanlar insan kardeşimizdir. Emperyalizmin tuzağına düşmüş mazlumlar ve çaresizler insan kardeşimiz. Her Müslüman doğal, manevî kardeşimizdir. Türk, Kürt, Arap, Acem, Fars, Peştu yeryüzündeki bütün Müslümanlar kardeşimizdir. Kardeşlik hukukumuz boyutları çok geniş.

Önemli olan Müslümanların bir uyanış içinde olmalarıdır. Her türlü bahane ve gerekçe bir........

© Milli Gazete