Konuşma, ama konuşamama zamanı
Toplumların sağlıklı bir düzlemde olabilmeleri için eleştiri ve kritik yapabilme ortamının gerekliliği kaçınılmaz. Eleştiri ve kritik yapma genel bir değerlendirmedir. İyi ve olumlu, güzel olanların diğerlerinden ayırt edilmesidir. İnsanın doğruları olabileceği gibi yanlışları ve yanılma payları da bulunuyor. Bizim medeniyetimiz, gündelik hayatta ve hatta yönetimde yer alanların kapılarını açık tuttuğu en değerli olgudur. Eleştirilme, uyarılma ve kritik edilme. Bireyler günün değerlendirmesini yaparlarken bir bakıma kendilerini hesaba çekerler.
Birey olarak insan gece başını yastığa koyduğunda kendisini genel anlamda tartıya tutar, kendini hesaba çeker. Nerede ne gibi doğruları ve iyileri olduğunu, ne gibi yanlışları ve aksamaları olduğunun üzerinde düşünür. Bu, hem inanmış bir insan olarak dinî bakımdan hem de normal hayatının diğer alanlarında yapar. Bir Müslüman kendini hesaba çekerken hemen bütün eylemlerini ve edimleri gözden geçirir. Yanlışlara düşmeme adına pişmanlık için tövbe eder. Bu, bir daha yanlışa düşmememin söz verişi olur. Kendine söz vermek en güvenilir olanıdır.
Yaşamakta olduğumuz şu ortamda boğucu, bunaltıcı durumlar söz konusu. Bunu bir kesim için değil hemen bütün kesimler için söylemek durumundayız. Birbirlerinin sadece açıklarını gören,........
© Milli Gazete
