İnsanlık bugün için en çok kendisini sorgulamayla yükümlü. İnsan olma bilincinin giderek farklı boyutlara doğru evrildiği ortada. İnsanlığını yitiren, vahşileşen, hayvansı duygularla kan içici olma durumunda gibi görünmesi yadırgatıcı. İnsanın insan gibi olma değil de hayvan gibi tanımlanması insanlık için aşağılayıcı olabilir ne ki hayvanlar açısından hiç de öyle değil.

Hayvanların yaratılış doğaları gereği yeryüzünde dengeler üzerinedirler. Hayvanın birbirine karşı olan tutum ve yaşayış biçimleri olması gerekendir. Kimi etobur, kimi otobur kiminin besinleri başkadır. Böyle olunca onlar her koşulda yeryüzü doğasını dengeliyorlar. Dengenin bir boyutu bozulunca toptan bir sarsılış oluyor.

İnsan yaratılanlar içinde düşünen, düşünebilen, akleden bir varlık. Kendi kendisini yöneten, başkalarını da yöneten bir irade gücüne sahip.

Vahşi olan insan hayvandan çok daha tehlikelidir. Bu tehlike kendisini hayvan gibi tanımlamaya kadar varıyor. Gücü, kimileri aslan gibi, kimileri ayı gibi, hız ve koşuda at, ceylan gibi, ses ve şakıma bakımından bülbül gibi, zehirli dilli oluş yılan gibi, ağır ve durağanlık kaplumbağa gibi, elde tutulamayınca balık gibi tanımalarda bulunuluyor. Yöresel olarak da bu tanımlamalar hayvandan hayvana........

© Milli Gazete