İnsanı insana bağlayan gerekçeleri olur. Bunlar aşk hâliyle ve manevî olur. Gönül bağının manevi oluşu insana güç ve güven verir. En çok da insanın inanış bağıdır. Manevi inanış bağı insanın birlikteliğini sağlar. Müslümanların manevi bağlanışı en güçlü yanlarıdır. Fakat bu kendi doğasında olunca belli olur. Gönüller zorluklara ve çileye aday olunca olur. Bir büyük medeniyet düşüncesi ve davasına inanışı olunca.

Milletlerin ve toplumların bir aradalıklarını sağlayan en önemli dayanaklarıdır. Bu çok da kolay olmamıştır. Geçmişte peygamberler zamanında da kopuşlar, uzaklaşışlar ve başka yollara sapışlar olmuştur. Onlarla mücadele eden, onları yeniden asıllarına döndürmeye çabalamışlardır.

Gördükleri, yaşadıkları acılar karşısında yürekleri alev alan insanların gönüllerindeki manevilikler ile kendilerini belli ederler. Bunu, hemen hayatlarının bütün alanlarını ilgilendiren her şeyde kendilerini göstermeye gayret ederler.

Peygamberler medeniyetinin insanlar arasında zayıflaması sonucu insanların gönül bağları giderek zayıflıyor. Giderek ana doğrultularından uzaklaşıyorlar. En büyük manevî bağ medeniyetlerindeki inanış ve iman birliğidir. Bu, insanın âdeta kendinden geçişlerine neden olur.........

© Milli Gazete