İnsanlığın hemen bütün kesimlerinde ve büyük oranda ciddî anlamda çürümeler var. Bunun başlıca nedeni dinin hayattan büyük ölçüde çıkarılmasıdır. Din, insanlığa bir ilke ve yol gösteriyor. Bunu bir anlamda yaşatarak var kılıyor. İnsan, kendisiyle şeytanlar arasında. Şeytanların çeşitli yön ve tarzlarıyla hayata dâhil olduğu her zaman için olası. Umulmadık ve beklenmedik anlarda bir anda bir insanın dünyasına girebiliyor. Bu da insan kişiliğinin çözülmeye hazır olduğu zamanlara denk düşüyor.

Soyut ve bilinen şeytanlar zaman içinde kılık değiştiriyor. Her hâl ve duruma giriyor. İnsanı değişik yöntemlerle kendi çizgisine çekiyor, yönlendiriyor ve yönetiyor.

Dünyayı saran devasa soyut ve somut şeytanlardan soluk alınamıyor. Öyle ki bunun asıl nedeni üzerinde değil de kimi gerekçelerle tanımlamaya ya da anlamaya, anlamaya çalışıyor.

Şeytan hiçbir zaman yerinde durmaz, sürekli devinim hâlindedir. Kimi nerede nasıl yakalayacağını iyi bilir. İnsanın arzuları, zaafları, hırs ve tamahı onun ilgi alanı. İnsanları sadece dinden çıkarmak için çabalamaz. Elbette onun için belirleyici olan, engel teşkil eden din, dinin kuralları, yönlendirmesi, belli bir düzlemde tutmasıdır. Dinin kurallarının başında ahlâk gelir. Ahlâk insana merhameti, sevgiyi, adaleti, hakkaniyeti, hakkı öngörür. İnsanın en değerli........

© Milli Gazete