1974 Komünist Affı

7) 12 Mart Muhtırası’na göre teşkîl edilmiş Erim Hükûmeti zamânında, Kızıl tedhîşçilerin kısm-ı âzamı Zâbıta Kuvvetlerimiz tarafından yakalanmış, hapishânelere gönderilmiş, (Mahir Çayan ve arkadaşları gibi) birkaçı da müsâdemelerde öldürülmüş veyâ (Deniz Gezmiş ve iki arkadaşı gibi) îdâm edilmişti. 26 Ocak 1974’te, iki zıd siyâsî fırka (Bülent – Rahşan Ecevit’in Sosyal-Demokrat CHP’si ve Necmettin Erbakan’ın MSP’si) arasında, her iki tarafın iktidâr hırsının mahsûlü olarak, koalisyon hükûmeti kuruldu. (Bülent Ecevit, CHP - MSP koalisyonu olarak teşkîl edilen 37. Hükûmetle Başvekîllik tâlihini yakalamış, lâkin bilhassa 20 Temmuz 1974 Kıbrıs Harekâtının îtibârını paylaşamıyan, ayrıca Kıbrıs'ın statüsü hakkında da mutâbık kalamıyan, bu arada 1974 Siyâsî Affında da ihtilâfa düşen iki ortak, takrîben on aylık fırtınalı bir berâberlikden sonra, 17 Kasım 1974’te yollarını ayırmak zorunda kalmıştı…) Bu ucûbe Hükûmet, neredeyse bütün Marksist fırka ve hizibleri şemsiyesi altına almış CHP kanadının ısrârıyle, Mayıs 1974’te, Meclis’e, Komünistlerin de affını ihtivâ eden bir Umûmî Af Kânûnu lâyihası sevk̆etmişti. MSP Millet Vekîllerinin takrîben yarısı, umûmî affa Komünist tedhîşçilerin de dâhil edilmesine muhâlifti. Onun için, Kânûn lâyihası Meclis’de görüşülürken, 15 Mayıs 1974’te, onun (141-142, v.s.’den mahkûm olan Komünistleri affın şümûlü hâricinde bırakan) aşağıdaki madde ilâvesiyle kabûl edilmesini sağlamışlardı:

“Madde 5- Aşağıda yazılı bentlerde gösterilen suçlar, bu Kanun hükümleri dışında bırakılmıştır:

A) Türk Ceza Kanununun 141, 142, 146, 149 ve Askerî Ceza Kanunu'nun 148 inci maddesinin (B) bendinde yazılı fiiller ile Türk Ceza Kanununun 414 üncü maddesinin 2 nci fıkrası ve 416 ncı maddesinin l inci fıkrasında yazılı suçlar, l inci maddenin (D) bendi hükmü saklıdır.”

Bu sûretle Meclis’de emellerine nâil olamıyan CHP Millet Vekîlleri, bu def’a, mezkûr maddeyi iptâl ettirmek üzere Anayasa Mahkemesi’ne mürâcaat ettiler. Mahkeme’nin başında Solcu olarak bilinen Muhittin Taylan vardı. Netîce olarak, 2 Temmuz 1974’te, Anayasa Mahkemesi, âzâlarının ekseriyetiyle, Komünist tedhîşçileri affın şümûlü hâricinde tutan maddeyi iptâl etti ve akabinde, tedhîşçiler, hapishânelerden tahliye edildi, dâvâsı görülenlerin de dâvâları düştü…

Bekleneceği vechiyle, Komünist tedhîşçiler, eskisinden çok daha tecrübeli, kîndâr, karârlı ve iyice şımarmış bir hâlde derhâl eski tedhîşçi teşkîlâtları canlandırdılar yâhud bunlara yenilerini ilâve ettiler ve kısa zamânda bütün memlekete dehşet saldılar… Bu esnâda, hemen hepsi, Ecevit’lerin Sosyal-Demokrat CHP’sinin şemsiyesi altındaydı ve Mütehakkim Zümreden şu veyâ bu şekilde, himâye, destek görüyorlardı. Bu desteğin en bâriz tezâhürü, matbûâtın, onları en azından mâzûr gösteren, onlarla mücâdele edenleri ise, Faşistlikle,........

© Milat