Geçenlerde bir vakfın yöneticisi “Serdar Bey, aklınızda bulunsun bize çay, kahve yapıp misafirlerimize ikram edebilecek bir bay eleman lâzım.” dedi.

Asgari ücretten biraz fazlasını vereceklermiş; sigorta, maaş artı yemek..

Listemde işe ihtiyaç duyan birkaç genç vardı.

Üniversite mezunu gençler.

Bunlardan birini aradım.

“Kardeş, ne yaptın iş bulabildin mi?” dedim.

Bulamamış.

Daha doğrusu “kariyerine uygun bir iş” bulamamış.

Kariyer deyince…

Tecrübesi yok, bitirdiği “yer” ise öyle “meslek erbabı” olmasına yardım edecek bir bölüm değil.

Aklımdan, “Üniversite bitirmiş birine çay, kahve yapıp misafirlere sunma işini bulduğumu söylesem acaba bozulur mu?” düşüncesi geçti ama Vakıf değerlendirebilen için istikbal vaat eden bir müesseseydi.

Oraya gidip gelen akademisyenler, üst düzey bürokratlar, siyasetçiler, yazarlar, çizerler vardı…

Genç, önce çaycı olarak girer…

İyi ilişkiler kurarsa, oradan kendisine yol açabilirdi.

Günün birinde vakıfta müdür bile olabilirdi ya da başka bir yere geçebilirdi.

Bunları düşünerek........

© Milat