“Kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde

Bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin

tütmesi gereken ocak nerede?” (İ.Ö)

Kurban Bayramının mübarek zamanları an an akıyor günlerimize. Bayramı hiç bu kadar aciz ve çaresiz bir şekilde karşılamamıştık. Anlatılamaz bir çaresizlik içindeyiz çok acı, çok zor günler geçiriyor kardeşlerimiz. Gazze’nin yıkılmış evlerine, yıkılmış gönüllerine, yetim yüreklerine gelmeyen bayram bize nasıl gelecek?

Bayramlar kurtuluştur, bayramlar umuttur, duadır, sadakadır, vermenin ve vererek huzura ermenin erdemli zamanlarını kuşanmış esenlik anlarıdır.

Bayram geliyor yetimin, yoksulun, yolda kalmışın, çaresizlik içinde çırpınan insanlığın bir nebze de olsa yüzü gülüyor. Zor zamanlara, şifa niyetiyle, bir abı hayat ırmağı gibi akıyor yaz günlerinde bayramın kardeşlik, dostluk ve esenlik veren zamanları…

Bayram Gazze’ye de geliyor mu? Ölümü bir nişane gibi göğsünde taşıyan, kutlu beldeye, adanmışlara, sırlanmışlara, şanlı millete, ölümü öldürenlere, kahraman analara, yiğit babalara, erken büyümüş çocuklara da geliyor mu bayram?

ASIL BAYRAM ORALARDA YAŞANIYOR

Kudüs’te yaşadığım bayramı hatırlıyorum. O bayramın coşkusunu, heyecanını, sevincini hiçbir bayramda görmedim. Asıl bayramların oralarda yaşandığını gördüğümde gözlerime dolan yaşlara, yüreğimin heyecanına engel olamayışım geliyor aklıma. Küçücük saçı örgülü kızların aydınlık pembe yanakları ile yüzlerindeki huzuru hiç unutmadım. Yiğit babaların, annelerin dik ve vakur duruşları ile ne olursa olsun bayram sevincini yaşatmak için çocuklarının ellerinden tutup kutlu mescide anlamlı yürüyüşleri geliyor aklıma. Seçilmiş, cennet milleti Gazze… Şimdi bitmeyen bir soykırımın altında gün gün azalıyor, cennete çoğalıyorlar. Yıkıntılar arasından, toz bulutlarının, bombaların arasından özgürlük nidaları ile şehadete yürüyorlar. Yılmıyorlar, ölümle nişanlanmışlar, ölümü öldürmüşler, şehadete sevdalılar. Yok böyle bir iman, yok böyle bir halk.

GAZZE AN AN CENNETE DOĞUYOR

Dünya ile hemhal olduğumuz, varsıllarla oyalandığımız, yalancı, kahpe dünyanın duraklarında soluklanırken, bayram öncesi evimizi temizleyip, odalarımızı düzenlerken, ışıltılı odalarda nefes alıp verirken, televizyonda bir haber soğukluğunda çocukların cansız bedenlerini izlerken oluyor her şey, Gazze an an cennete doğuyor. Biz varsıllarımızla, dünyamızla çoğalırken, ellerimizden kayıyor bir şeyler, tutamıyoruz, yakalayamıyoruz. Oyalayan dünyanın duraklarından bir türlü adım alamıyoruz. Ruhsuz, tatsız ve bereketsiz zamanlardayız.

Dünya bizi tüm görkemiyle, tüm ihtişamıyla içine çekiyor. Mağazalar, alışveriş merkezleri, güzellik salonları, dolup taşıyor. Doyumsuz hırsların yürekleri tarumar ettiği zamanlarda güzellik merkezlerinde botokslar, dolgular yapılıyor, yüzler güzelleştikçe ruhlar çöküyor,........

© Milat