Hava soğuyor…

Sıcaktan bunaldığımız günler yerini güneşin yüzünü göstermeye nazlandığı mevsimlere bırakıyor.

Çıkmazdan evvel dışarıya bakıyor, ‘yağmurluk mu alsak?’…

Karar vermeye çalışıyoruz.

Pencereden yüzümüze vuran ürpertici serinlik…

Gökyüzünde kendinden gayrını sevemeyen ressamların sıklıkla kullandığı kül rengi bulutlar.

Yakında bitmek bilmez yağmurlar, dinmez görünen fırtınalar yerini kar yağışına bırakacak…

‘Kar en fazla yoksulun üzerine yağar’ derler.

Zengine oyundur, spordur kar…

Yaz tatillerinde kayak yapmak üzere kafileler halinde uzak iklimlere göçenler, memlekete kış geldiğinde fazla kar toplayan bölgeler, şehirler aramaya koyulurlar.

Gündüz uçsuz bucaksız beyazın üzerinde kayak yaparak keyiflenir, gece şöminenin başına toplanarak av maceralarını anlatmaya doyamazlar.

Yoksula mevsimin ilk soğuğuyla çöker hüzün…

Ruhu bedeninden evvel üşümeye başlar.

Hüznün miladı okulların açılma arifesidir belli…

Çocukların okul ihtiyaçlarını yevmiyeli işler........

© Milat