İlk Dünya Savaşı başında, Şili’den ithal edilen Nitrat’ı, ‘gübre üretiminde mi yoksa bomba yapımında mı kullanalım?’ tartışması ABD dışişleri bakanını istifa ettirmişti.

Bakana göre nitratsilah değil, gübre üretiminde, tereyağı yapımında kullanılmalıydı.

‘Silah mı tereyağı mı?’ tartışması böyle başladı…

Hitler’in silah arkadaşı Hermann Göring, tereyağı alamadıklarını söyleyen Almanlara "Tereyağı yemeyin şişmanlatır, demir güçlü millet meydana getirir" demişti.

Türkiye’de soracak olursak;

Savunma sanayimizi mi güçlendirelim yoksa, ‘Millet aç!...’nümayişlerine teslim mi olalım?

Üzerimize fırlatılma ihtimali her geçen gün artan füzeleri bertaraf edecek savunma kalkanı mı yapalım, çocuklarımızın beslenme çantasının standartlarını mı tartışalım?

Nereden baksan zor sorular…

Gönül ister, enerjide dışa bağımlılıktan kurtularak, savuna sanayimiz güçlenirken çarşı pazar şenlensin, millet ihtiyaçlarına ucuza, fazlasıyla ulaşabilsin…

Olmuyor, olamıyor…

Enerjide dışa bağımlı Türkiye’nin ortasındaki ateş çemberinin zorladığı mecburiyetler var…

Terörü bertaraf etmeye harcanan bütçeyle memleket uçtan uca tereyağı fabrikalarıyla donatılabilirdi.

Türkiye’nin savunma harcamaları NATO ülkeleri arasında yedinci sırada.

Haydi sor;

Harcananparayla kaç yıl/ton tereyağı........

© Milat