Teoloji, insanın kutsala dair tecrübesinin yorumlanması ve açıklanmasıdır. Teoloji, insanın kutsal tecrübesini açıklarken dayandığı kaynak doğadır. İnsan, doğayı ve kendisini sürekli olarak araştırmak, anlamak, açıklamak arayışındadır. İnsan, kutsal ve doğa tecrübesi içinde sürekli olarak kendisini aramaktadır. Maneviyat ve doğaya ait söylenilen açıklamalar ve anlayışlar, aslında insan tarafından insan için söylenilenlerdir.

İnsan, kutsal ve doğa olarak nitelenen konulara ve kavramlara dair söz söylemektedir, insanın insan olma özelliğini kaybetmemesi için bu alanlarda söz söylemeye devam etmesi lazımdır. Teoloji, insan hakkındadır. İnsan, kutsal denilen şeyleri tecrübe etme yeteneğine sahiptir. İnsan, doğayı araştırma, anlama ve açıklama yeteneğini ve gücünü kendinde bulundurmaktadır. İnsanın doğayı araştırması ve kendini manevi olarak tecrübe etmesi için kendi dışında, üstünde ve ötesinde hiçbir kaynağa, kurguya ve kişiye ihtiyaç duymamaktadır. İnsanın doğayı ve kendini manevi olarak tecrübe etmesi için tek güvenilir, geçerli ve gerekli olan kaynak kendisidir.

Biz doğayı ve kendimizi, aklımızla, bilgimizle ve birikimimizle biliyoruz. Teoloji, antropoloji ve doğa, insanın değişik kişilik boyutlarını, işlerini, ilgilerini ve ilişkilerini göstermekte ve açıklamaktadır.Teoloji ve antropoloji, insani gerçekliği araştırdıkları ve açıkladıkları sürece verimlidirler ve gereklidirler.

Teoloji ve antroploji, insanı çalışmaktır. İnsanın, kendi dışında, üstünde ve ötesinde olduğu vehmedilen kurguları çalışması mümkün değildir, buna........

© Milat