İnsan, ne kadar iyi olursa olsun herkesi memnun edemez. Bu, hayatın değişmeyen gerçeğidir. En büyük hakikat önderlerinin bile etrafında memnun olmayanlar vardı. Babası, Hz. İbrahim’den razı değildi. Eşi ve oğlu, Hz. Nuh’a karşıydı. Amcası, Rasulullah’a düşmandı. Düşünün; insanlığın en şerefli, en merhametli, en dürüst insanı bile herkesi razı edememişti.

O halde biz kimiz ki, herkesin takdirini bekleyelim?
İyiliğimizi gören olur, görmezden gelen olur. Dürüstlüğümüzü anlayan olur, alay eden........

© Milat