İslam ahlâk tarihinde, Abdullah İbn Mübarek’in Bilâdü’ş-Şam yolculuğu, bir ibadet ile bir insanın hayatını kurtarma arasında üstünlüğün net olarak ortaya çıktığı ibretli bir örnektir. Merv’den yola çıkan hac kafilesi, ölen bir kanatlı hayvanı çöplüğe atar. Açlıktan perişan bir kız çocuğu koşarak hayvanı alır. Uyarıldığında, “Sizin için haram olabilir ama bizim için caizdir; günlerdir ağzımıza lokma girmedi” der. Mübarek, hemen haccı iptal eder. Tüm parayı o aileye verir ve şu sözü söyler:

"Bu, bu sene yapacağımız hacdan daha faziletlidir."

Gazze: Modern Çağda Bilâdü’ş-Şam

Bugün Gazze’de, o kızın kaderini yaşayan, açlıktan ölen bebekler, su ve ilaçsız kalmış yaşlılar, enkaz altında kalan aileler var. Buna rağmen İslam dünyasında milyonlar, “nafile hac ve umre” turizmine yönelerek lüks otellerde ibadet etmeyi öncelikli görüyor:

Mekke: Kâbe’ye birkaç metre uzaklıkta gökdelenler, beş yıldızlı otellerin açık büfelerinde tonlarca yemek israf ediliyor.

Medine: Ravza’nın yanı başında altın dükkânları, pahalı restoranlar… Aynı kentte, kuru ekmek bekleyen yoksullar…

Bu manzaraya rağmen açlık, yıkım ve göç imgesinden kaçılamıyor. Gazze’nin dramı, hac ibadetlerinin gölgesinde adeta inkâr........

© Milat