Önceki akşam yemeği geç yedim. Acıkmıştım; açlığın ne demek olduğunu insan o vakit daha iyi anlıyor. Soysuz İsrail’in Gazze’de açlığa mahkûm ettiği ve aç bırakarak katlettiği Gazzeli bebekleri, çocukları, yetişkinleri düşündüm hep. İsrail’e nefretim katmerlendi. Herkes bunu yapmalı, bütün insanlık, zalim Siyonistleri lanetlemeli.

Karamsarlığa mahal yok. Bu dünyada hep kötüler yok elbette. Yeryüzünü donatan iyi insanlardan da bahsetmeli, onların örnek yaşayışlarını yeni nesillere anlatmalıyız. Kitap yayıncılığımızın kıdemli ve emektar büyüğü, Marifet Yayınları’nın kurucusu ve sahibi Ömer Ziya Belviranlı ağabey, dünya sürgününü bitirip Hakk’a yürüdü.

Haberi pazartesi günü Özkan Karaca’nın paylaşımında gördüm. Çok şaşırdım zira Mustafa Nadir Önay ile aynı gün büyüğümüzü ziyaret etmek üzere hastaneye gitmeye hazırlanıyorduk. Nasip olmadı, dün Bağlarbaşı’nda İlahiyat Camii’nde kalabalık bir cemaat ile cenaze namazını kıldık. Haklarımızı “helâl” edip “iyi bildiğimizi” ikrar eyledik. Sonra da ebedî istirahatgâhına teslim etmek üzere yola çıktık.

Kendisinden önce ağabeyi Ali Kemal Belviranlı’nın kitapları ile tanışmıştım. Okul yıllarında aruz veznini, Osmanlı Türkçesi’ni öğreten kitabını okumuştum. Bir de Ali Ulvi Kurucu’nun Gümüş Tül ve Alevler isimli şiir kitabını yayına hazırlamıştı. İstanbul’a geldiğimde ilk ziyaret ettiklerim arasında Ömer Ziya Belviranlı vardı: Bâbıâli’de, Çatalçeşme Sokağı Defne İşhanı’nda Marifet Yayınları…

Semtin en çok ziyaret edilen, sevilip sayılan ağabeylerindendi. Bugün nesli azalan eski zamanın mefkûre sahibi naşirlerindendi. Başta merhum yazarımız Mehmed Niyazi........

© Milat