Benim Kıbrıs sevgimin üzerinden yarım asır geçti. O zaman henüz çocuktum, 14 yaşındaydım. Şehrimizde olağanüstü bir hâl yaşanıyordu. Çoğunluğunu gençlerin oluşturduğu yüzlerce kişi, çarşıdan geçip Siirt Askerlik Şubesi’ne doğru yürüyordu. Ben de peşlerine takıldım. Kalabalık, yol boyunca coşkulu biçimde marş okuyordu. Binanın önüne vardık. Gençler Kıbrıs Barış Harekâtı için “gönüllü” yazılmaya başlandı. Ben de adımı yazdırmak istedim ama yaşım tutmadı. Küçüktüm ve biraz daha büyümem gerekiyordu. Arif Nihat Asya’nın şiirleri ve rubaileri, Kıbrıs sevdamı arttırdı. Sonra 1998 yılında yavru vatan’ı görmek yeşil ada’yı gezmek nasip oldu. Efsanevi Başkan Denktaş’la görüşmek benim için büyük bir talihti.

Mavi Vatan İçin Bir Güzelleme Kıbrıs Şehrengizi kitabını görünce o kadar çok sevindim ki tarifi imkânsız. Kapağını, Taşkent köyünün yaslandığı dağın üstünü süsleyen KKTC bayrağı süslemişti. Eserin yazarları tanıdığım, aşina olduğum ve büyük hizmetlerine inandığım Kâmil Uğurlu ve M. Hilâl Uğurlu çiftiydi. Türk Dünyası Mühendisler ve Mimarlar Birliği’nin yayını olan kitap, çok iyi baskısıyla göze de gönle de hitap ediyordu. Eser, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Ersin Tatar’ın makalesiyle bizi selamlıyor. Bu yazıdan bir paragrafla yetinelim: “Anavatan Türkiye ile kurulan gerçekçi ve güçlü bağlar, ülkemizin kalkınmasına yönelik yürütülen işbirliği çalışmalarının esasını teşkil etmektedir. Bağımsız ve egemen siyasal kimliğimizi şekillendiren tarihî akdî uluslararası anlaşmalar çerçevesinde Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti ve Türkiye Cumhuriyeti’nin Kıbrıs, Ege ve Doğu Akdeniz’deki stratejik kaynaklar üzerindeki hak ve menfaatlerinin önemi, yeni gelişmekte olan jeopolitik güç dengeleri açısından katlanarak artmaktadır. Bugün, Rum tarafının insanlık dışı ambargolarına ve izolasyonlarına rağmen devam ettirmekte olduğumuz mücadelenin destekçisi, ana vatanımız Türkiye Cumhuriyeti ve oradaki bütün önemli kurumlardır.” Türk Dünyası Mühendisler ve Mimarlar Birliği Genel........

© Milat