Şu hayatın içinde, bazen kendimizi bir akıntıya kaptırmış gibi hissederiz. Günler akıp gider, yapılacaklar listesi kabarır, ama içimizde bir yerde bir boşluk… “Acaba gittiğim yer, benim gerçekten gitmek istediğim yer mi?” diye sormadan edemeyiz. İşte tam da bu noktada, hayatı savrulmaktan çıkarıp anlamlı bir yolculuğa dönüştüren şey devreye giriyor: Hedeflerinle uyum içinde yaşamak. Bu, kendine verilmiş sözlerle ilerlemek demek. Kendine söz ver.

Bu uyumu yakalamak, içimizdeki pusulayı bulmakla başlar. O pusula, en derin değerlerimizden beslenir. Dürüstlük mü senin için kırmızı çizgin, sevgi mi temel taşın, özgürlük mü soluduğun hava? Bunları netleştirmeden attığın adımlar, haritasız bir yolculuk gibidir. Kendine söz ver: Değerlerin senin kılavuz yıldızın olsun. Pusulan hangi yönü gösteriyor, hiç durup düşündün mü?

Bu içsel pusulanın iğnesi hedeflerine doğru döndüğünde, mucizeler olur. Önündeki sis dağılır, yol aydınlanır. Artık “yapmalıyım”ların ağırlığı değil, “istiyorum”ların coşkusu taşır seni. Netlik, en büyük gücün olur. Bu netlik, içinden fışkıran bir motivasyona dönüşür. Kürek çektiğin kayığın kendi seçtiğin limana doğru yol aldığını bilmek, o anlamsız stres........

© Milat