Hiç etrafınızda, ne olursa olsun daima iyi kalpli olan birine rastladınız mı? Yabancılara gülümseyen, karşılık beklemeden yardım eden ve dünyayı bir nebze daha sıcak bir yer haline getiren o insanlardan. Peki, bu insanları bu kadar iyi yapan nedir? Bu sadece onların doğası mı, yoksa perdenin arkasında daha fazlası mı var?

İyilik, sıkça nezaketle karıştırılır. Ama ikisi aynı şey değildir. Nezaket, toplumsal kurallara uymak, çatışmadan kaçınmak ve geçinip gitmektir. Bazen bu, gerçeği söylemekten daha kolaydır. Gerçek iyilik ise bambaşka bir kumaştan dokunmuştur. O, her zaman hoş veya sevimli olmak zorunda değildir. Bazen bir dostunuza, canını yakma pahasına acı bir gerçeği söylemek, en büyük iyiliktir. Çünkü iyiliğin özünde niyet yatar. Gerçek iyilik, başkasının menfaatini, hiçbir karşılık beklemeden, kendininkinin önüne koyma cesaretidir. Bu, bir eylemden çok bir karakter özelliğidir.

Peki bu özellik nereden geliyor? Bilim, insanın doğasında işbirliğine ve yardımlaşmaya yönelik bir eğilim olduğunu gösteriyor. Atalarımız, tek başlarına hayatta kalamayacaklarını anladıklarında, birlikte hareket etmenin gücünü keşfettiler. Bu genetik miras, bugün bile içimizde yaşıyor. Bir başkasına yardım ettiğimizde beynimiz,........

© Milat