Ramazan ayı, bir ibadet, yardımlaşma ve dayanışma ayı olduğu kadar, aynı zamanda kendine özgü bir kültürü olan farklı bir aydır. Bütün İslam coğrafyasında Müslümanlar bir ay boyunca oruç tutar, sahur ve iftar açarlar; ancak bunların hiçbirinde birbirinin aynı uygulamalar yoktur. Sahur ve iftarın saatleri ayrı olduğu gibi mevsimine göre kimi yerde oruç on iki saat, kimi yerde on beş saat, hatta kutuplarda neredeyse yirmi dört saate yakın oruç tutulur. Bunlar, iklim ve coğrafyayla ilgili hususlar olmakla birlikte bir ay boyunca iftar ve sahur sofralarında bulunan yemekler, tatlılar, iftariyeler de farklıdır. Bunların yanında oruç ayını bir kültür ayına dönüştürmek de söz konusudur ve güzel ülkemizin de kendine özgü bir takım gelenekleri bulunmaktadır.

Ülkemiz genelinde ortak gelenekler arasında Ramazan ayında çifte minareli camilerin iki minaresi arasına kurulan mahyalar kurulması, sahur vaktinde davul eşliğinde maniler söylenmesi, yıl boyunca her yemeğin sonunda tatlı bulunmazken Ramazan ayı boyunca iftarda mutlaka tatlı yenilmesi, her camide teravih kılınması, Kur’an’ın gönderilmeye başlandığı ay olması sebebiyle camilerde mukabele okunması, teravih sonrasında sohbet meclislerinin kurulması gibi uygulamalar vardır. Ancak bunların yanında bir de her şehrin kendine özgü gelenekleri vardır ve bu gelenekleri en fazla yaşatan şehirlerden biri de Erzurum’dur. Çünkü her ne kadar eskisi gibi tat veren Ramazanlar ve bayramlar geride kaldıysa da yine de Erzurum, geleneklerine bağlı bir şehirdir.

Eskilerin bir sözü vardır: “Şerefül mekân, bilmekîn”, yani mekânlar o mekânlarda........

© Milat