Birbirleriyle genelde aynı anlamda kullanılsalar hatta sıklıkla eş anlamlı olarak gösterilseler de sükûnet ve sessizlik kelimeleri aynı şeyleri ifade etmez bana. Sessizlik, yalnizca sesten yoksun olma hali iken; sükûnetin içinde dinginlik ve huzur vardır sanki... Yani sükûnetin içinde daha geniş, kallavî, anlamlı ve kıymetli çağrışımlar mevcuttur.

Ve bir ses duyuyorum. Bundan söz etmeye çalışacağım. Sesi söz etmek her ne kadar mümkün ya da uygun olabilirse tabi. Her daim, durmaksızın kulaklarımın içinde yankılanan bir ses, bu. Öncelikle ilk paragraftakileri yazmak, şunun için elzemdi ki; sessizliği ihlal eden ama sükûnetin tüm gerekliliklerini yerine getiren bir ses, bu. Sakinleştiren, huzur veren... Bunu belirtmeliyim en başından. Fakat tam olarak da çözemedim aslında. Nasıl bir ses,........

© Merhaba Haber