Tam yatacağım, içeriden tıkırtılar geliyor. Bak şimdi! Bomboş evin içinde, basbayağı adımlama sesleri mi dersiniz, enikonu insan kuvvetiyle oluşan alelade, basit ve günlük gürültüler mi... "Tüm gün güneş ışığı ve ısısı alan evin, karanlık bir akşamın serinliğinde esneyip genleşmesi, işte!" diye kendi kendime basit ve bilimsel açıklamalar yapan iç sesimle kendimi avutup uyutmaya çalışacağım şimdi bütün gece, belli. Sabah ola, hayrola!

Hoş, böyle olacağını da bal gibi biliyordum aslında. Bile isteye bu müstakil bahçe evine gelip burada sabahlamak istedim. Huzur kaçıran bu tıkırtıları göze aldıran, gözümü karartan neydi tam olarak, diye düşününce kısa ve net bir cevap da bulamıyorum bir yandan. Cevapları her zaman uzun ve bulanık olanlardanım zira. Kısa ve net cevapları kim kaybetmiş ki biz bulalım? Öyle, kendinden emin halleri... Onlar, akıllıların; aklı başında olanların işi. Nasıl uyuyacağım peki ben şimdi?

Cüzdanımın gizli bir köşesine sakladığım uyku haplarım vardı aslında!........

© Merhaba Haber