Medyascope müzik yazarı Yiğit Sarıgül, Türkiye’nin müzik tarihine damga vuran albümleri inceliyor. Yeni serimizin ilk albümü Nur Yoldaş’a ait: Sultan-ı Yegâh.

1980’li yılların başında Türkiye, hem toplumsal hem kültürel olarak önemli bir kırılma dönemine girmişti. Siyasi kutuplaşmanın, darbenin ve ekonomik dönüşümlerin hemen ardından, müzik dünyasında da yeni bir yön arayışı başlamıştı. 1970’li yıllarda etkisini artıran Anadolu Pop anlayışı; halk ezgilerini batı müziği formlarıyla birleştirerek güçlü bir çıkış yakalamıştı. Ancak bu hareket zamanla kendi iç sınırlarına ulaşmış, müzikal türler arasında daha rafine, daha derinlikli sentezler aramaya başlamıştı.

Tam da bu arayış döneminde yayımlanan Sultan-ı Yegâh albümü, yalnızca dönemsel bir üretim değil, müzikal janrlar arasında geçiş kuran estetik bir müdahale olarak ortaya çıktı. Albüm, dönemin pop müzik anlayışından farklı olarak geleneksel şiirleri ve klasik tınıları çağdaş bir biçimde işleyerek yeni bir yön öneriyordu. Sadece sesin değil, sözün, düzenlemenin ve icranın bir bütün olarak düşündüğü bu yapıt; Türk pop müziği tarihinde özel bir yere sahip olacaktı.

Nur Yoldaş’ın 1981 yılında yayımlanan bu albümü, Türk pop müziği tarihinde alışılmışın dışında bir noktaya yerleşti. Bu albüm, sadece bir sanatçının değil, aynı zamanda bir düşünce biçiminin ve müzik tasavvurunun ürünüdür. Onu farklı kılan yalnızca kullanılan şiirler ya da........

© Medyascope